सबैभन्दा खराब अवस्थामा तपाईंले कल्पना गर्न सक्नुहुन्छ – आँधीबेहरी, भूकम्प, बम र बन्दुकको गोलीपछि–मानवताको आवश्यकता प्रकट रुपले देखा पर्दछ। एक– दुई पटक होइन, सधैँभर।

सोमबार गाजामा वर्ल्ड सेन्ट्रल किचन मिसनका मारिएका सात जना सहायता कार्यकर्ता मानवताका लागि सर्वश्रेष्ठ उदाहरण थिए। तिनीहरू अनुहारविहीन वा नामहीन छैनन्। तिनीहरू सामान्य सहायता कर्मी वा युद्धमा संपार्श्विक क्षति मात्र होइनन्।

सैफेद्दीन इसाम अयाद अबुताहा, जोन चापम्यान, ज्याकब फ्लिकिङ्गर, जोमी फ्र्याङ्ककम, जेम्स हेन्डरसन, जेम्स किर्बी र डेमियन सोबोलले सबैभन्दा मुखर रुपले मानवीय सहायता गतिविधिका लागि सबै कुरालाई जोखिममा पारेः अरूलाई हामीले खाएको जस्तै खाना बाँड्ने कामको मूल्यमा ।

यी व्यक्तिहरू हुन् त्यस्ता नायक हुन्, जोसँग मैले युक्रेन, टर्की, मोरक्को, बहामास, इन्डोनेसिया, मेक्सिको, गाजा र इजरायलमा सहायता सेवामा संगै काम गेकी थिएं । उनीहरू नायकभन्दा अझ धेरै माथिका थिए।

तिनीहरूको काम नै खाना विश्वव्यापी मानव अधिकार हो भन्ने सरल विश्वासमा आधारित थियो। यो राम्रो वा नराम्रो, धनी वा गरिब, बायाँ वा दायाँ हुनुमा सशर्त छैन। हामी तपाईँ कुन धर्मका हुनुहुन्छ भनेर सोध्दैनौँ। हामी केवल तपाईँलाई कति खाना चाहिन्छ भनेर मात्र सोध्छौँ।

पहिलो दिनदेखि हामीले इजरायली र प्यालेस्टिनीहरूलाई खाना खुवाइरहेका थियौं । इजरायलभरि, हामीले १.७५ मिलियन भन्दा बढी तातो खाना उपलव्ध गराएर सेवा गरेका छौं। हामीले उत्तरमा हिजबुल्लाहको रकेट आक्रमणबाट विस्थापित परिवारहरूलाई खाना खुवाइरहेका छौं। हामीले दक्षिणका शोकाकुल परिवारलाई खाना खुवाइसकेका छौँ। हामीले अस्पतालहरूमा खाना पुर्याएर, जहाँ बन्धकहरूलाई उनीहरूको परिवारसँग पुनर्मिलन गराउने कामको मध्यस्थता पनि गर्यौं । हामीले सबै बन्धकहरूको रिहाइका लागि निरन्तर, बारम्बार र जोशका साथ आह्वान गर्दै आएका छौं।

सधैंभर, हामीले इजरायली सेना र नागरिक अधिकारकर्मीहरूसँग व्यापक रूपमा कुराकानी गरेका छौं। उही समयमा, हामीले गाजाका सामुदायिक नेताहरू, साथै यस क्षेत्रका अरब राष्ट्रहरूसँग नजिकबाट काम गरेका छौं। त्यसो नगरी गाजामा खानाले भरिएको जहाज ल्याउने कुनै तरिका पनि उपलव्ध छैन।

यसरी हामीले गाजामा ४ करोड ३० लाख भन्दा बढी छाक खाना खुवायौं, ६८ वटा सामुदायिक भान्सामा तातो खाना तयार गरेर, त्यहाँप्यालेस्टिनीहरूले प्यालेस्टिनीहरूलाई खाना खुवाइरहेका छन्।

हामी इजरायलीहरूलाई चिन्छौँ। इजरायलीहरू, उनीहरूको हृदयमा, खाना– युद्धको हतियार होइन भन्ने उनीहरुलाई पनि थाह छ ।

यो युद्ध लडिरहेको तरिका भन्दा इजरायल राम्रो छ। नागरिकहरूका लागि खाना र औषधि अवरुद्ध गर्नुभन्दा सहायता गर्नु राम्रो हो। यो इजरायली रक्षा बलसँग आफ्नो आन्दोलन समन्वय गरेका सहायताकर्मीहरूलाई मार्नुभन्दा राम्रो काम हो।

पिटर ब्राउन, बीटल्सको सबैभन्दा नजिकको विश्वासपात्र मध्ये एक हुन्, उनले भन्छन् – इजरायली सरकारले आज खाना र औषधिका लागि थप भूमि मार्गहरू खोल्न आवश्यक छ। यसले आज नागरिक र सहायताकर्मीहरूको हत्या रोक्नु आवश्यक छ। यसले आज शान्तिको लामो यात्रा सुरु गर्नु आवश्यक छ।

सबैभन्दा खराब अवस्थामा, यसको इतिहासको सबैभन्दा खराब आतंकवादी आक्रमणपछि, यो इजरायलको सर्वश्रेष्ठ रुपमा देखा पर्ने समय पनि हो। तपाईँले गाजाको हरेक भवनमा बम प्रहार गरेर बन्धकहरूलाई बचाउन सक्नुहुन्न। सम्पूर्ण जनसङ्ख्यालाई भोकमरीमा तड्पाएर तपाईँ यो युद्ध जित्न सक्नुहुन्न।

हाम्रो वर्ल्ड सेन्ट्रल किचन परिवारका सदस्यहरू कसरी र किन मारिए भन्नेबारे अनुसन्धान गर्ने सरकारको प्रतिज्ञालाई हामी स्वागत गर्दछौँ। त्यो अनुसन्धान तलबाट मात्र होइन, शीर्षतहबाटै सुरु गर्नु पर्ने आवश्यकता छ।

प्रधानमन्त्री बेन्जामिन नेतान्याहूले हाम्रो टोलीको इजरायली हत्याको बारेमा भनेका छन्, ूयस्तो युद्धमा हुन्छ।ू यो स्पष्ट रूपमा चिन्ह लगाइएका सवारी साधनहरूमा प्रत्यक्ष आक्रमण थियो ती बाहनका चालहरूलाई इजरायली रक्षा बलले चिनेका थिए।

यो एउटा त्यस्तो नीतिको प्रत्यक्ष परिणाम पनि थियो, जसले मानवीय सहायतालाई निराशाजनक स्तरमा धकेल्यो। हाम्रो टोली समुद्रबाट लगभग ४०० टन सहायताको पुर्याउन जाँदै थियो – हाम्रो दोस्रो ढुवानी, संयुक्त अरब इमिरेट्स द्वारा वित्त पोषित, साइप्रस द्वारा समर्थित र इजरायल रक्षा बलबाट निकासी गरिएको थियो ।

टोलीका सदस्यहरूले आफ्नो जीवन जोखिममा पार्छन् किनभने यो खाद्य सहायता यति दुर्लभ र अत्यन्त आवश्यक छ। एकीकृत खाद्य सुरक्षा चरणको वर्गीकरण विश्वव्यापी पहलका अनुसार, गाजाको आधा जनसंख्या–१.१मिलियन मानिसहरूले अनिकालको आसन्न जोखिमको सामना गरिरहेका छन्। गाजाका मानिसहरूलाई पर्याप्त खाना उपलव्ध भएको भए खाना खुवानका लागि जमिनभरि ट्रकमा यात्रा गर्दै हाम्रो टोलीले यात्रा गर्ने थिएन।

भूमध्यसागर र मध्यपूर्वका मानिसहरू, जातीयता र धर्म जस्तोसुकै भए पनि, एक संस्कृति साझा गर्छन् जसले खानालाई मानवता र आतिथ्यको शक्तिशाली कथनको रूपमा महत्त्व दिन्छन् – ससुन्दर भविष्यको लागि आफ्नो साझा आशाका साथ ।

त्यहाँ एउटा सांस्कृतिक कारण छ, वर्षको यो विशेष समयमा, इसाईहरूले इस्टर अन्डा बनाउँछन्, मुस्लिमहरूले इफ्तार डिनरमा अन्डा खान्छन् र अन्डा सेडर प्लेटमा बस्छन्। वसन्तमा पुनर्जन्म हुने जीवन र आशाको यो प्रतीक धर्म र संस्कृतिहरूमा फैलिएको छ।

म सेडर डिनरमा अपरिचित भएको छु। मैले मिश्रमा अपरिचित भएको बारेमा पुरातन निस्तार पर्बका कथाहरू सुनेको छु, यो सम्झनाको अनुरोध – तपाईंको अगाडि भोजका साथ– इजरायलका पुत्रहरु पहिले दास थिएभन्ने स्मरण गर्छन् ।

अपरिचितहरूलाई खाना खुवाउनु कमजोरीको सङ्केत होइनस, यो शक्तिको सङ्केत हो। इजरायलका जनताले यो अन्धकारमय घडीमा वास्तवमा कस्तो शक्ति देखिन्छ भनेर सम्झनु आवश्यक छ।

: न्यूयोर्क टाइम्सबाट