इजरायली विपक्षी नेताले जारी युद्धलाई देशको लागि आवश्यक नयाँ सुरुवातको अवसरको रूपमा हेरेका छन् ।

इजरायल र हिज्बुल्लाह बीच चलिरहेको युद्धले लेबनानलाई फेरि सामान्य देश बन्ने मौका दिन सक्छ, शायद यो अन्तिम अवसर हो। यसको लागि हिज्बुल्लाहको पूर्ण पराजय र देशको दक्षिणमा नयाँ प्रशासन र सेना आवश्यक छ।

स्वीकार्य कुनै पनि मापदण्डअनुसार लेबनान अब वास्तवमा एक राष्ट्र रहन सकेको छैन। यसको अर्थतन्त्र ध्वस्त छ र खाद्यान्न महंगी उच्च छ। युनिसेफका अनुसार ९० प्रतिशत बालबालिकाहरूले नियमित भोजन प्राप्त गर्दैनन्। बिजुली र पानी दिनमा केही घण्टा मात्र उपलब्ध छ। लेबनानसँग राष्ट्रपतिसमेत छैन, केवल एक अस्थायी सरकार चलिरहेको छ। भ्रष्टाचारले यसको सबै संस्थाहरूलाई ध्वस्त बनाएको छ र यसको कमजोर सेना हिज्बुल्लाहको डरमा बाँचिरहेको छ, जुन इरानद्वारा सञ्चालित एक निर्दयी आतंकवादी संगठन हो।

यस्तो नै हुन्छ, जब कुनै देशलाई इस्लामी अतिवादी आतंकवादी समूहले नियन्त्रणमा लिन्छ, र जहाँ पनि इरानको उपस्थिति हुन्छ भने त्यहाँ यस्तो अवस्था आउँछः देशहरू कमजोर, गरिब, र विभाजित हुन्छन्। जब इरानले कुनै देशलाई आफ्नो प्रतिनिधिहरूको आधार बनाउँछ, त्यो देश खण्डहरमा परिणत हुन्छ। लेबनान, सिरिया, यमन र इराक यसका सबैभन्दा प्रमुख उदाहरणहरू हुन्।

इजरायलले लेबनानलाई बचाउन हिज्बुल्लाहसँग युद्ध गरेको होइन, तर हाम्रो उत्तरी सिमानाबाट खतरा हटाउन गरिएको हो। एक वर्ष पहिले आजकै दिन, हिज्बुल्लाहले इजरायली नागरिकहरूमाथि लगातार बमबारी गर्न थालेको थियो। पूरा समुदायलाई विस्थापित गरिएको छ र हाम्रा दर्जनौं नागरिकहरूको ज्यान गएको छ। कुनै पनि देशले दैनिक रूपमा ड्रोन र मिसाइलहरूलाई नजरअन्दाज गर्ने थिएन। यसलाई रोक्न समय लाग्यो—धेरै समय लाग्यो—तर अन्ततः इजरायलले प्रतिवाद सुरु गर्यो। त्यस क्षणदेखि अन्तर्राष्ट्रिय समुदायले यो कहिले रोक्ने हो भन्ने बारेमा छलफल गर्न थाल्यो। सही प्रश्न यो हो कि यो कसरी रोक्ने ?

यदि विश्वले लेबनानलाई बचाउन चाहन्छ भने यसले एउटै लक्ष्य तय गर्नुपर्छः हिज्बुल्लाहको सैन्य शक्तिको अन्त्य। यो मात्र इजरायली आकांक्षा होइनः यो लेबनानी आकांक्षा पनि हुनुपर्छ। जबसम्म हिज्बुल्लाहले लेबनानलाई नियन्त्रणमा राख्छ, देश कहिल्यै पुनःउत्थान गर्न सक्दैन। हिज्बुल्लाहको लागि, ध्वस्त भएको अर्थतन्त्र र केन्द्रीय सरकार कमजोर हुनु यसको नियन्त्रणको मुख्य घटक हो। इरानबाट आएको पैसा र लागूऔषध व्यापारको सहायताले हिज्बुल्लाहले एक राज्यभित्रको राज्यलाई वित्त पोषण गर्छ, जसको उद्देश्य हिंसात्मक र उग्रपन्थी इस्लामी मौलिकवादलाई लागू गर्नु हो।

हालको युद्ध लेबनानको लामो शृङ्खलामा थप एक विपत्तिभन्दा बढी हुन सक्छ। यो एक फरक भविष्य रोज्ने मौका पनि हुन सक्छ।
सुरुमा, विश्वले इजरायललाई यस युद्धमा पूर्ण समर्थन गर्नुपर्छ, कुनै शंका र डर बिना। यो समान युद्ध होइन। इजरायल हिज्बुल्लाहभन्दा धेरै बलियो छ, र उपयुक्त समर्थनका साथ यसको सैन्य शक्तिलाई ध्वस्त गर्न र लेबनानी समाजमा यसले सिर्जना गरेको भयलाई हटाउन सक्छ। त्यही समयमा, विश्वले लेबनानको राजनीतिक संरचनालाई पुनःव्यवस्थित गर्न र विशेष गरी यसको सेनालाई पुनर्निर्माण गर्न आवश्यक स्रोतहरू लगानी गर्नुपर्छ।

हालका लेबनानी सैनिकहरूले मासिक १२० डलर तलव कमाउँछन्, र यो पैसा पनि समयमै आउँदैन। अन्तर्राष्ट्रिय मापदण्डमा नगण्य हुने लगानीको साथ, दक्षिणी लेबनानी सेना निर्माण गर्न सकिन्छ, जसलाई अवाली नदीको दक्षिणमा तैनाथ गरिनेछ, र यो इजरायल र हिज्बुल्लाह बीचको बफरको रूपमा काम गर्नेछ। विगतमा यस क्षेत्रमा रहेको दक्षिणी लेबनानी सेनाको प्रकृति पूर्ण रूपमा फरक थियो र सीमित थियो। मुख्य रूपमा, यो लेबनानको आधिकारिक सेना, लेबनानी सशस्त्र बलहरूसँग पूर्ण रूपमा अलग इकाई थियो, र यो देशको सरकारसँग कुनै समन्वय वा निर्देशन बिना काम गर्थ्यो। यसपटक यो फरक हुनुपर्छ।

यदि नयाँ सेनामा प्रत्येक सैनिकले मासिक ५०० डलर कमाउन थाले भने ठूलो संख्यामा नयाँ भर्तीहरू हुनेछन्, जसलाई फ्रान्स, इमिराती र अमेरिकी सैनिक अधिकारीहरूले प्रशिक्षण दिन सक्थे। उनीहरूलाई यो उच्च तलब मात्र होइन, आफ्नो देशको राम्रो भविष्यको लागि राष्ट्रवादी आह्वानले पनि प्रेरित गर्नेछ।

यस लगानीको साथसाथै, अन्तर्राष्ट्रिय समुदायले एक प्रकारको पर्यवेक्षण समिति नियुक्त गर्न आवश्यक हुनेछ, जसले केही समयका लागि लेबनानको नागरिक जीवनलाई व्यवस्थापन गर्नेछ, चुनावहरू आयोजना हुने र नयाँ सरकारले नियन्त्रण लिने समयसम्म। यस समूहले लेबनानलाई वित्तीय उत्तरदायित्वतर्फ अघि बढ्न मद्दत गर्नेछ, गम्भीर भ्रष्टाचार विरोधी सुधारहरू कार्यान्वयन गर्नेछ, र जीवित लेबनानी राज्य निर्माण गर्न आवश्यक संस्थागत निर्माणको काम गर्नेछ। यसमा लेबनानका चार मुख्य समुदायहरूः इसाई, सुन्नी, शिया र ड्रुजहरू समावेश हुनुपर्छ। सबैभन्दा महत्त्वपूर्ण कुरा, यसले लामो समयदेखि लेबनानमा भइरहेको काम गर्नुपर्छः लेबनानी नागरिकहरूको हितको लागि काम गर्नुपर्ने नकि देशमा नियन्त्रण जमाएको हिंसात्मक आतंकवादी संगठनको लागि ।
लापिड इजरायलको विपक्षी दलका नेता हुन् । उनी इजरायलका १४ औं प्रधानमन्त्री पनि हुन् ।
इकोनोमिष्टबाट