इलोन मस्कको ट्वीट क्रिसमसको केही दिनअघि आयो, र यो जर्मनीको दक्षिणपन्थी राजनीतिक पार्टी, अल्टरनेटिभ फर जर्मनी (एएफडी) का लागि स्वर्गबाट आएको उपहार जस्तो प्रतित भयो । यो मात्र छ शब्दमा थियोः “केवल एएफडीले जर्मनी बचाउन सक्छ।“ पार्टीकी नेतृ एलिस वाइडेलले यो ठट्टा होला भन्ने ठानिन्। आफ्नो फिड रिफ्रेस गरेर उनले सन्देश हेरिन् र स्रोत जाँचिन् २भयिलmगकप। त्यसपछि उनले एक सहयोगीलाई फोन गरेर उनले पनि यो देखे कि कि भनेर सुनिश्चित गरिन्। त्यसपछि, वाइडेल सम्झिन्छिन्, “म वास्तवमा कुर्सीबाट झन्डै लडें।“

सन् २०१३ मा खर्च कटौती, जर्मनीको सीमा बन्द, र युरोपेली संघ त्याग्ने वाचासहित स्थापित एएफडीले यस्तो शक्तिशाली समर्थन कहिल्यै पाएको थिएन। यो सधैं सीमान्तमा थियो, संसदमा करिब दशौं हिस्सा सिट र संघीय सरकारमा कुनै भूमिका थिएन। फेब्रुअरी २३ मा हुने चुनावअघि, मत सर्वेक्षणले यो करिब पाँचौं हिस्सा मतदाताको समर्थन पाएको देखाउँछ। बाँकीले एएफडीले जर्मनीलाई बचाउनुभन्दा लज्जित बनाउने अपेक्षा गर्छन्।

जर्मनीको मुख्य गुप्तचर सेवाले एएफडीका केही शाखालाई अतिवादी समूहको रूपमा लेबल गरेको छ र धेरै नेताहरूलाई निगरानीमा राखेको छ। युरोपेली संसदमा, दक्षिणपन्थी समूहको गठबन्धनले गत वसन्तमा यो पार्टीलाई चरम कट्टरपन्थी भएको भन्दै निष्कासित गरेको थियो। एक एएफडी अधिकारीले नाजी एसएसलाई “सबै अपराधी होइनन्“ भनेर सुझाव दिएका थिए। अर्काले होलोकास्टलाई जर्मन इतिहासको शानदार विस्तारमा “चराको मल“ को सानो दाग भनेका छन्।

यसले ट्रम्प प्रशासनलाई एएफडी अँगाल्न रोकेको छैन। फेब्रुअरीको मध्यमा, उपराष्ट्रपति जे.डी. भ्यान्सले आफ्नो पहिलो आधिकारिक युरोप भ्रमणमा वाइडेलसँग भेट गरे। उनको यात्राको मुख्य आधार म्युनिख सुरक्षा सम्मेलनमा उपस्थिति थियो, जुन विश्वभरका नेताहरूको वार्षिक भेला हो। स्थापित बहिष्कृतको रूपमा, एएफडीलाई निम्तो दिइएको थिएन, र वाइडेललाई सम्मेलनमा प्रवेश गर्न दिइएन। त्यसैले भ्यान्ससँगको उनको भेट वेस्टिन ग्रान्डको तहखानेमा भयो, जहाँ उनले रात बिताएका थिए ।

भ्यान्सको सन्देश, वाइडेल भन्छिन्, जर्मन स्थापित व्यवस्थाको लागि “जागृतिको आह्वान“ थियोः अमेरिकाले युरोपलाई दक्षिणपन्थीलाई राजनीतिबाट बाहिर राख्न अब अनुमति दिंदैन। भ्यान्सले त्यही दिन म्युनिखमा जम्मा भएका कूटनीतिज्ञहरूलाई यो सन्देश दिए। “मानिसहरूलाई राजनीतिक प्रक्रियाबाट बाहिर राख्नाले केही पनि सुरक्षित गर्दैन,“ उनले मञ्चबाट भनेका थिए “वास्तवमा, यो लोकतन्त्र नष्ट गर्ने सबैभन्दा निश्चित तरिका हो।“

युरोपका प्रमुख राजनीतिक पार्टीहरूका लागि यो भाषण चकित पार्नेखालको थियो। केहीले यसलाई जर्मन चुनावमा हस्तक्षेपको स्पष्ट कृत्य भने, जुन त्यसबेला चुनाव हुने दिन एक हप्ता मात्र टाढा थियो। एएफडी दोस्रो स्थानमा आउने अनुमान गरिएको थियो, यो यसको अहिलेसम्मको उत्कृष्ट परिणाम हो, र यस पटक यो ट्रम्प प्रशासनको स्पष्ट समर्थनसहित संसदमा प्रवेश गर्नेछ।

वाइडेल अझै यो बुझ्न र व्याख्या गर्न गाह्रो ठान्छिन्। “यो अविश्वसनीय छ,“ उनले भ्यान्ससँगको भेटको केही दिनपछि भनिन्, राइखस्टागलाई हेरिरहेको आफ्नो साँघुरो, किताबले भरिएको कार्यालयमा बस्दै। “हाम्रा लागि सबैभन्दा ठूलो क्षणहरूमध्ये एक ।“ प्रशासनको समर्थनको कारण सोध्दा, उनले आफ्नो स्वर नरम पारिन्, मानौं उनले मानसिक शिक्षा दिन लागेकी छन्। ट्रम्पका लागि, उनले भनिन्, “यसको पछाडि केही व्यक्तिगत कुरा हुन सक्छ।“ उनको हजुरबुबा, फ्रेडेरिक ट्रम्प, १८०० को अन्त्यमा जर्मनीबाट अमेरिका आप्रवास गरेका थिए। वाइडेल भन्छिन्, यी रक्त सम्बन्धले अमेरिकी राष्ट्रपतिलाई समुद्रपार हेरेर सोच्न प्रेरित गरेको हुन सक्छ, “हाम्रा हजुरबा–हजुरआमाको महादेशमा के भइरहेको छ ?“

प्रशासनको जर्मन दक्षिणपन्थीप्रतिको माया सजिलो तरिकाले व्याख्या गर्न सकिन्छ भने त्यो उनीहरूले प्रयोग गर्ने असन्तुष्टिको नसामा आधारित हुन्छ। ट्रम्प र उनका विश्वव्यापी अनुयायीहरू जस्तै, एएफडीले कुनै अपराधबोध र माफीबिना राष्ट्रिय महानताको फिर्तीको वाचा गर्छ। यो उदार अभिजातहरूको औंलाको हल्लाइमा हाँस्छ र उनीहरूको शक्ति खोस्न खोज्छ, जसरी मागा आन्दोलनले अमेरिकामा गरेको छ।

ट्रम्पसँग जर्मनीको स्थापित व्यवस्थालाई कमजोर पार्न अन्य कारणहरू पनि छन्, जसलाई उनले नेटोभित्र दशकौंसम्मको कम सैन्य खर्च र मुस्लिम विश्वबाट उच्च स्तरको आप्रवासनको लागि तिरस्कार गर्छन्। मस्कले जर्मन नेताहरूसँग फरक गुनासोमा जोड दिन्छ—एएफडीको बहिष्कार । दोहोरो कुराको प्रभावशाली प्रदर्शनमा, उनले यस मुद्दालाई स्वतन्त्रता र लोकतन्त्रको भाषामा ढाल्छन्, मानौं होलोकास्ट उत्पन्न गरेको राष्ट्रले दक्षिणपन्थी वरिपरि जर्मनहरूले “फायरवाल“ भनेर बनाएको राजनीतिक संरचना बनाएर आफ्नै मूल्यहरू उल्लंघन गरेको छ।

वाइडेल भन्छिन्, उनले वेस्टिनको तहखानेमा भ्यान्सबाट यही सन्देश सुनिन्ः “हामीलाई फायरवाल भत्काउन आवश्यक छ,“ उनले भनिन्। “अभिव्यक्ति स्वतन्त्रताको लागि कोरिडोर खोल्नुहोस् !“

म्युनिखमा उनीहरूको भेट भएको केही दिनपछि, यो कोरिडोर वास्तवमा वाइडेलका लागि खुल्न शुरू भयो। उनी जर्मन सार्वजनिक प्रसारकमा टिभी बहसमा आमन्त्रित हुने पहिलो एएफडी चान्सलर उम्मेदवार बनिन्। आफ्ना तीन पुरुष प्रतिद्वन्द्वीहरूसँग मञ्चमा, उनी रक्षात्मक र आक्रोशित देखिन्थिन्, जब उनीहरुले उनलाई घेरा हाल्ने प्रयास गरे, तब उनी रिसाइन्।

अग्रणी उम्मेदवार, फ्रेडरिक मर्ज, एक कन्जर्भेटिभ जसले आप्रवासनमा एएफडीका कडा नीतिहरू अपनाएका छन्, ले बहसको अन्तिम बयानमा आफ्ना मतदाताहरूलाई कहिल्यै एएफडीलाई आफ्नो सरकारमा प्रवेश नदिने वाचा गरे। उनको नेतृत्वमा, उनले भने, फायरवाल कायम रहनेछ ।

वाइडेल आक्रोशित भइन्। “उनले हाम्रो कार्यक्रमको नक्कल मात्र गर्छन्,“ उनले दुई दिनपछि आफ्नो कार्यालयमा भनिन्। “तर उनी त्यसलाई कार्यान्वयन गर्न सक्दैनन्, किनभने उनले वामपन्थी पार्टीहरूसँग गठबन्धनमा शासन गर्नुपर्छ … र उनीहरूले उनलाई केही गर्न दिंदैनन्।“ यस्ता विषयमा, उनको स्वरमा एक प्रकारको धार्मिक उपहास हुन्छ, हल्का र तिरस्कारपूर्ण, मानौं उनी सामाजिक सञ्जालमा आलोचकहरूलाई व्यंग्य गरिरहेकी छन्। तर जर्मन इतिहास वा उनको पार्टीको कट्टर दक्षिणपन्थीसँगको सम्बन्ध जस्ता अन्य विषयहरूले वाइडेलमा तनाव र सतर्कता प्रकट गर्छ। उनी प्रायः एएफडीमा कुनै पनि पक्षपातको सुझावलाई निष्क्रिय गर्न वा रोक्न अभ्यास गरिएका वाक्यांशहरूको प्रयोग गर्छिन्।

यो उनको पार्टीभित्रको लामो समयदेखिको भूमिका हो, र यसले उनको उदयको यात्रालाई देखाउँछ । विश्वव्यापी र शैली–सचेत, अर्थशास्त्रमा डक्टरेट र गोल्डम्यान स्याक्समा काम गरेको अनुभवसहित, ४५ वर्षीया वाइडेल दक्षिणपन्थी गुण्डाको रूढिवादी, ट्याटु भएको छविबाट भने टाढा छिन्। उनको परिष्कृत छविको कारणले, एएफडीले लैङ्गिकता, आप्रवासन, राष्ट्रिय पहिचान, र लगभग सबै कुरामा आफ्नो पश्चगामी अडानको बावजुद आधुनिकताको बाहिरी आवरण दाबी गर्न सकेको छ। एएफडीको आधिकारिक मञ्चले परिवारलाई “बुबा, आमा र बच्चाहरू“ को रूपमा परिभाषित गर्छ। वाइडेलको परिवार यो ढाँचामा फिट हुँदैन। उनको पार्टनर एक महिला, श्रीलंकामा जन्मिएकी फिल्म निर्माता सारा बोसार्ड हुन्, जससँग उनका दुई छोरा छन्, जुन दुवै स्विट्जरल्यान्डको स्कूलमा पढ्छन्, जहाँ उनको परिवारको घर छ।

वाइडेललाई यो बारे कुरा गर्न मन पर्दैन। उनले पश्चिम जर्मनीको सानो सहर हार्सेविन्केलमा आफ्नो बाल्यकालको सम्झना गर्न रुचाउँछिन्, जहाँ उनका धेरै आधारभूत विश्वासहरू गठन भएका थिए। किशोरावस्थामा, वाइडेल सम्झिन्छिन्, उनी सार्वजनिक स्विमिङ पूलमा जान डराउँथिन्, किनभने आप्रवासी केटाहरूको समूहले उनको जस्तै गोरो जर्मन केटीहरूलाई हैरान गर्थे। “मेरो सानो गाउँमा पनि, हामीसँग पहिल्यै मुस्लिम आप्रवासनको समस्या थियो, र यो हाम्रा लागि निकै पीडादायी थियो,“ वाइडेल भन्छिन्, टाइमलाई उनले भनेका अपमानहरू नछाप्न अनुरोध गर्दै। “म यो निष्कर्षमा पुगें कि मुस्लिमहरूको उच्च अनुपातसहित उचित, शान्तपूर्ण जीवन सम्भव छैन।“

यो निष्कर्ष उनको पार्टीको मञ्चको आधार हो। आप्रवासनमा, एएफडीले शरणार्थीहरूलाई जर्मनीको सीमा बन्द गर्न र विशेष गरी मुस्लिम विश्वबाट आप्रवासीहरूको ठूलो संख्यामा निर्वासनको माग गर्छ। “व्यापक पुनर्वास आक्रामक“ को योजना वर्णन गर्दै, मञ्चले जर्मन शब्द “डिपोर्टेशन“ प्रयोग गर्नबाट जोगिन्छ, जुन दोस्रो विश्वयुद्धको समयमा यहूदीहरूलाई नाजी मृत्यु शिविरमा स्थानान्तरणको असहजतालाई सम्झना दिलाउँछ।

जर्मन भाषा र संस्कृतिमा, होलोकास्टका यस्ता सम्झनाहरूले एएफडीको सत्ताको बाटोमा असहज अवरोधहरू सिर्जना गरेका छन्। लाखौं जर्मनहरू जस्तै, वाइडेलले आफ्ना आफन्तले युद्धको समयमा गरेका कुराको नैतिक भार महसुस गर्छिन्। उनको परिवारको नाजीहरूसँगको सम्बन्ध धेरैजसोभन्दा नजिक छ। उनको पितृपक्षका हजुरबुबा, हान्स वाइडेल, एसएसका सदस्य थिए र जर्मन–अधिकृत पोल्याण्डमा सैन्य न्यायाधीशको रूपमा सेवा गरेका थिए, यो नियुक्ति स्वयं एडोल्फ हिटलरको आदेशद्वारा प्रदान गरिएको थियो। यो कामले उनलाई नाजी शासनका शत्रुहरूलाई एकाग्रता शिविरमा पठाउन आवश्यक बनायो, जहाँ लाखौं मानिसहरू—प्रायः यहूदीहरू, तर कम्युनिस्टहरू र अन्य राजनीतिक बन्दीहरू पनि—होलोकास्टको समयमा मारिएका थिए।

युद्धको अन्त्यतिर, जब सहयोगीहरूले नाजीहरूलाई बर्लिनतर्फ धकेले, वाइडेलका बुबा, त्यसबेला करिब ६ वर्षका, आफ्नी आमा र भाइबहिनीहरूसँग अपर सिलेसियाको आफ्नो गृह क्षेत्रबाट भाग्नुपरेको थियो। युद्धपछि यो क्षेत्रको अधिकांश भाग पोल्याण्डको हिस्सा बन्यो, र ८६ वर्षीय गेरहार्ड वाइडेल आफ्नो बाल्यकालको घरमा कहिल्यै फर्किएनन्। तर त्यो गुमाएको अनुभवले उनलाई जीवनभर सतायो।

नियो–नाजीहरू डर्टमन्ड, जर्मनीमा प्रहरीविरुद्ध मार्च गर्छन्, डिसेम्बर १४, २०२४।
फोटोः म्याक्सिम बाबेन्को

“उनी पूर्ण रूपमा आघातमा थिए,“ उनकी छोरी भन्छिन्। अपर सिलेसियाबाट भागेपछि, उनले भनेअनुसार परिवार क्यासेल सहरमा सहयोगी बमबारीको समयमा अड्कियो, र उनीहरूले बंकरमा शरण लिए। जब उनीहरू बाहिर निस्किए, पूरा सहर जलिरहेको थियो, यो छविले वाइडेलका बुबालाई वयस्क अवस्थासम्म पछ्यायो। “उनलाई कहिलेकाहीं यी दुःस्वप्नहरू आउँथे,“ उनी सम्झिन्छिन्। “मैले उनलाई ब्यूँझाउनुपथ्र्यो, किनभने उनी चिच्याइरहेका थिए।“

परिवारले यी घटनाहरूबारे कमै कुरा गर्थे। “यो उनले भावनात्मक रूपमा बाहिर राख्न चाहेको कुरा थियो,“ वाइडेल भन्छिन्। तर क्रिसमसको समयमा, दुई गिलास बियर पिएपछि, उनका बुबाले कहिलेकाहीं सन् १९४८ को हिउँदको भयानक भोकमरीका महिनाहरू र शरणार्थीको रूपमा बसेको पानीले भरिएको तहखाने कोठाको सम्झना गर्थे।

वाइडेलका जेठा छोरा पल, जो १२ वर्षका छन्, ले हालै युद्धबारे सोध्न शुरू गरेका छन्, र उनकी आमालाई यो उनलाई सही तरिकाले बताउन गाह्रो छ। “हामी इतिहासमा फर्कन्छौं,“ उनी भन्छिन्। “तर म जर्मन इतिहासको धेरै प्रारम्भिक कुराबाट शुरू गर्छु,“ युद्धकालीन वर्षहरूलाई धेरै पछाडि पु¥याएर आफ्नो छोरालाई देशको विगतमा धेरै कुरा छ भन्ने बुझाउन खोज्छिन्।

एएफडीबारे आधारभूत पुस्तक लेखेकी जर्मन पत्रकार मेलानी आमानका अनुसार पार्टीका धेरै नेताहरूले युद्धकालीन विस्थापनको अनुभव साझा गर्छन्। जर्मनमा उनीहरूलाई ख्भचतचष्भदभलभ (विस्थापित) भनेर चिनिन्छ र केहीले लामो समयदेखि आफ्नो पीडालाई निषेधित विषयको रूपमा व्यवहार गरिएको गुनासो गरेका छन्, युद्धको समयमा जर्मन पीडितत्वको अधिकांश अपीलहरूसँगै।

“उनीहरू पुस्तौंदेखिको यो आघातसँग बाँचिरहेका छन्,“ आमान भन्छिन्। “र लामो समयसम्म उनीहरूलाई यसबारे कुरा गर्न अनुमति थिएन।“ तर एएफडीको राजनीतिमा, आमानले दोस्रो विश्वयुद्ध हारेपछि जर्मनहरूसँग भएको व्यवहारप्रति असन्तुष्टिको आधारभूत भावना देख्छिन्। “यो एक प्रकारको बदला हो,“ आमान भन्छिन्। “उनीहरूले आफ्नो वरिपरि देखेका सबै निषेधहरूलाई तोड्न चाहन्छन्।“

नियो–नाजी ट्याटु हटाउने, एक ट्याटु कलाकारले ग्राहकको नियो–नाजी मसीलाई निःशुल्क ढाक्छ, डिसेम्बर १९, २०२४।
फोटोः म्याक्सिम बाबेन्को

यी निषेधहरूमध्ये धेरै जर्मन कानुनमा लेखिएका छन्, जसले नाजी नारा र प्रतीकहरूको प्रयोगलाई अपराध मान्छ। हिटलरको माइन काम्फको प्रकाशन निषेधित छ, विभिन्न प्रकारका घृणा अभिव्यक्तिहरू पनि, जसलाई जर्मन अधिकारीहरूले आफ्ना युरोपेली समकक्षहरू—र निश्चित रूपमा अमेरिकीहरू—भन्दा बढी सतर्कतापूर्वक नियन्त्रण गर्छन्। दक्षिणपन्थी पुनरुत्थानलाई दबाउने चाहनाले ब्रान्डमउर वा फायरवाल, जन्मायो, जसले जर्मनीको शासकीय गठबन्धनबाट अतिवादी सीमान्तलाई बहिष्कृत गर्छ।

यो बहिष्कारको सबैभन्दा ठूलो लक्ष्य एएफडी भएको छ। विगत एक दशकमा यसको सार्वजनिक समर्थन ५% भन्दा कमबाट मत सर्वेक्षणमा करिब २०% सम्म बढे पनि, यो संसदमा अस्वीकार्य रह्यो। जब वाइडेलले सन् २०१७ मा पहिलो पटक त्यहाँ चुनाव जितिन् उनले भनिन् – उनका सहकर्मी सांसदहरूले उनको साथमा लिफ्ट चढ्न अस्वीकार गरे, कानुनबारे कुरा गर्न बस्नु त परको कुरा। “यो फायरवालको अर्थ हो,“ उनी हालै दिउँसो संसदको हलहरूमा हिँड्दै भन्छिन्, ढुङ्गाजस्ता अनुहार भएका सुरक्षाकर्मी र राजनीतिज्ञहरूलाई पार गर्दै। शुरूमा यसले उनलाई दुखी बनायो। “उनीहरूले मलाई नमस्ते पनि भन्दैनथे।“ तर त्यसपछि उनले जवाफ फेला पारेको सम्झिन्छिन्ः “हेर,“ उनी भन्थिन्, “तिमीले मलाई अपमान गर्न सक्छौ। तिमीले सबै नराम्रा कुराहरू मेरो टाउकोमा फ्याँक्न सक्छौ। तर यसले मलाई चोट पु¥याउँदैन । यसले मेरा मतदातालाई चोट पु¥याउँछ ।“

गत वसन्तमा, उनले यसबारे मस्कसँग गुनासो गर्ने मौका पाइन्। वामपन्थी कार्यकर्ताहरूले बर्लिनको उपनगरमा मस्कको अटोमोटिभ प्लान्टको विस्तारको विरोधमा ¥याली गरे, बिजुलीको तारमा आगो लगाए र टेस्ला गिगाफ्याक्ट्रीको बिजुली आपूर्तिमा अवरोध गरे। वाइडेलले मस्कको टोलीसँग सम्पर्क गरिन् र आफ्नो समर्थन प्रस्ताव गरिन्। उनले प्रत्यक्ष जवाफ दिएनन्, उनले भनिन्। तर वर्षको अन्त्यसम्म, जर्मन राजनीतिमा फायरवाल मस्कको जुनूनमध्ये एक बन्यो।

एएफडीप्रतिको उनको समर्थनले ट्रम्पको पुनःचुनावमा सहयोग गर्न मस्कले प्रयोग गरेका रणनीतिहरूको प्रतिबिम्बन गर्छ। जर्मन कानुनले विदेशी प्रचार अभियानको योगदानलाई निषेध गर्छ, र वाइडेल भन्छिन् कि मस्कले एएफडीलाई कहिल्यै पैसा दिएनन्। तर उनले आफ्नो सामाजिक सञ्जाल प्लेटफर्म एक्समा पोस्ट गरेको समर्थन उनको प्रभाव अभियानको शुरूआत मात्र थियो। केही दिनपछि, उनले एक जर्मन अखबारमा एएफडीको पूर्ण समर्थनमा लेख प्रकाशित गरे, पार्टीलाई देशको भविष्यको “अन्तिम आशाको किरण“ भने। जनवरीको शुरूमा, मस्कले वाइडेलसँग एक्समा लामो अन्तर्वार्ता गरे। “यदि तपाईं परिस्थितिबाट असन्तुष्ट हुनुहुन्छ भने, तपाईंले परिवर्तनको लागि मतदान गर्नुपर्छ,“ मस्कले भने, “र त्यसैले म सबैलाई एएफडीको पक्षमा मतदान गर्न जोडदार सिफारिस गर्छु।“

दुई हप्तापछि, मस्क एएफडी पार्टी सम्मेलनमा भिडियो लिङ्क मार्फत देखा परे। उनको भाषणको केन्द्रबिन्दु ऐतिहासिक स्मृति र दोस्रो विश्वयुद्धपछि सिर्जित निषेधहरू थिए। “जर्मन संस्कृति र जर्मन मूल्यहरूमा गर्व गर्नु राम्रो हो, र त्यसलाई कुनै बहुसांस्कृतिकतामा हराउनुहुँदैन जसले सबै कुरालाई पातलो बनाउँछ,“ मस्कले पार्टीका समर्थकहरूलाई भने, “विगतको अपराधबोधमा धेरै ध्यान दिइएको छ।“

एलिस वाइडेल एएफडीको केन्द्रीय चुनाव अभियान कार्यक्रममा, , जर्मनी, जनवरी २५, २०२५।
फोटोः करिना हेसल्यान्ड—रयटर्स

मस्कको भाषणको जर्मनीमा प्रतिक्रिया मधुरो थियो। केही राजनीतिज्ञहरूले यसलाई चुनाव हस्तक्षेप भनेका छन् । तर मस्क एक निजी नागरिकको रूपमा आफ्नो विचार राख्न स्वतन्त्र थिए। ट्रम्पले उनलाई ह्वाइट हाउसमा औपचारिक भूमिका दिएका थिएनन्, र बर्लिनमा धेरैले यो भाषणले आगामी प्रशासनको आधिकारिक स्थिति प्रतिबिम्बित नगरोस् भन्ने आशा गरेका थिए। यो आशा भ्यान्स म्युनिखमा देखा परेर मस्कको आलोचनालाई केही कदम अगाडि बढाएपछि म¥यो ।

युरोपेलीहरूलाई सबैभन्दा चिन्तित बनाउने कुरा भ्यान्सले युरोपमा “अभिव्यक्ति स्वतन्त्रता“ र युरोपको रक्षाप्रति अमेरिकी प्रतिबद्धताबीच जोडिएको सम्बन्ध थियो।

“यदि तपाईं आफ्नै मतदाताहरूबाट डराएर भागिरहनुभएको छ,“ उनले भने, “अमेरिकाले तपाईंको लागि केही गर्न सक्दैन।“ दर्शकमा रहेका जर्मन राजनीतिज्ञहरूलाई यो सन्देश स्पष्ट लाग्यो। तीमध्ये एकले भनेः “हामी तपाईंलाई रक्षा गर्दैनौं जबसम्म तपाईंले आफ्नो गठबन्धनमा फासिस्टहरूलाई स्वीकार गर्नुहुन्न।“

ईयूकी शीर्ष कूटनीतिज्ञ काजा कालासले यसको जवाफमा विदेशमन्त्रीहरूको आपतकालीन बैठक बोलाइन्। “यो केही हदसम्म भ्रमपूर्ण छ,“ उनले टाइमलाई भ्यान्सको भाषणबारे भनिन्। कालासका लागि, यो रुसले युरोपभर प्रयोग गरेको चुनाव हस्तक्षेप जस्तो लाग्यो, जसले मस्कोसँग मिल्ने सीमान्त पार्टीहरू, जसमा एएफडी पनि समावेश छ, लाई समर्थन प्रदान गर्छ। “कम्तीमा अमेरिकीहरू यो कुरामा धेरै सार्वजनिक छन्,“ कालास भन्छिन्। “रुसीहरूले भन्छन्, ठीक छ, यसमा हामी थिएनौं।“

भ्यान्सको भाषणले युरोपेलीहरूलाई उनीहरूको आक्रोशमा एकजुट हुन प्रेरित ग¥यो। “उनीहरूले वास्तवमा दबाबको बिन्दु फेला पारे,“ म्युनिख सुरक्षा सम्मेलनका सीईओ बेनेडिक्ट फ्रान्के भन्छन्। “यसले हामीलाई डराउँछ र हामीलाई कार्य गर्न बाध्य पार्छ।“ यो चाल चतुर लाग्न सक्छ, फ्रान्के थप्छन्, “यहाँसम्म कि म्याकियावेलियन पनि,“ यदि यो एएफडीलाई अमेरिकी प्राथमिकताको साझेदारको रूपमा छनोट गर्नुको अनौठोपन नभएको भए । एएफडीले जर्मनीलाई रुसी तेल र ग्यासमा फेरि निर्भर बनाउन आह्वान गर्छ, जुन ट्रम्पले लामो समयदेखि विरोध गरेका छन्। “यो पार्टी अमेरिकी हितसँग मेल खाँदैन,“ फ्रान्के भन्छन्। “यदि उनीहरूले वास्तवमा एएफडीको मञ्च पढे भने, उनीहरूले देख्नेछन् कि यो सबै ’जाऊ, चीनतिर, जाऊ!’ जस्तो छ।“

चिनियाँ भाषा अध्ययन गरेकी वाइडेलले बर्लिनका पूर्व चिनियाँ राजदूतसँग नियमित बैठकहरू गर्थिन्। आफ्नो करियरको शुरूमा, उनले बेइजिङमा बसेर राज्यको स्वामित्वमा रहेको बैंक अफ चाइनामा काम गरिन्। त्यसबेला, २०१० को शुरूमा, वाइडेल भन्छिन्, उनले तत्कालीन जर्मन चान्सलर एन्जेला मर्केलको कार्यको जवाफमा आफ्नो राजनीतिक जागरण पाइन्। नेटो र ईयूकी कट्टर समर्थक मर्केलले सन् २००९ मा अफगानिस्तानमा नेटो मिशनको समर्थनको लागि जर्मनीको समर्थनको “कुनै उचित विकल्प“ नभएको बताएकी थिइन्। मर्केलले यस्तै भाषा—“कुनै विकल्प छैन“—अन्य आधारभूत सिद्धान्तहरूको रक्षा गर्न प्रयोग गर्थिन्, जसमा अफगानिस्तान र सिरियाबाट युद्ध शरणार्थीहरूलाई स्वागत गर्ने निर्णय पनि समावेश थियो।

अल्टरनेटिभ फर जर्मनी सन् २०१३ मा यस्ता नीतिहरूको खण्डनको रूपमा गठन भयो, र वाइडेल त्यही वर्ष सामेल भइन्। उनले पार्टीको अतिवादीहरूसँग टकराव गरिन् किनभने उनले यसको आकर्षण विस्तार गर्न खोजिन्। सायद सबैभन्दा कुख्यात एएफडी नेता, ब्जोर्न होके, बारम्बार जर्मन घृणा–अभिव्यक्ति कानुन उल्लंघन गरेको आरोपमा परेका छन्। वाइडेलले सन् २०१७ मा उनलाई पार्टीबाट निष्कासन गर्ने प्रयासको नेतृत्व गरिन्। तर उनीहरूले त्यसपछि सम्झौता गरे, यस वर्ष ¥यालीहरूमा सँगै देखिए र मञ्चमा अँगालो हाले।

एलिस वाइडेलको कार्यालय

यी चुनावमा, एएफडीले संसदमा आफ्नो सिट संख्या दोब्बर गर्ने देखिन्छ। युरोपेली संसदका जर्मन सदस्य सर्जे लागोडिन्स्की भन्छन्, यो गठबन्धन सरकारमा सामेल हुने सम्भावना कम छ। “तर उनीहरू जति ठूला हुन्छन्, उति गाह्रो हुन्छ उनीहरूलाई रोक्न,“ उनी भन्छन्। “केही बिन्दुमा यो लोकतन्त्रको प्रश्न बन्छ।“

वाइडेलका लागि, फायरवालको पतन समयको कुरा जस्तो लाग्छ। उनले पहिल्यै बहसका लागि मञ्च बनाइसकेकी छिन् र लाखौं मतदाताको समर्थन जितेकी छिन्। अब ह्वाइट हाउस उनको पक्षमा देखिन्छ। उनको कृतज्ञताको प्रतीकको रूपमा, उनले आफ्नो कार्यालयमा रातो बेसबल टोपी प्रदर्शन गर्छिन्, जसमा “मेक जर्मनी ग्रेट अगेन“ लेखिएको छ। हाम्रो अन्तर्वार्ताको क्रममा उनले मुस्कुराउँदै यो टोपी लगाइन्। ट्रम्प प्रशासन, उनले भनिन्, “जर्मनीमा केही गम्भीर रूपमा गलत भइरहेको महसुस गर्छ।“ उनीहरूको सहयोगमा, वाइडेलले त्यसलाई ठीक गर्न चाहन्छिन्।

फेब्रुअरी २२, २०२५, अमेरिकी दक्षिणपन्थी पत्रिका टाइम म्यागजिनको विशेष आवरण कथाको भावानुवाद ।