सन् १९४१ को अगस्टमा, जापानीहरूले पर्ल हार्बरमा आक्रमण गर्नुभन्दा करिब चार महिना अघि, फ्र्याङ्कलिन रुजवेल्टले विन्स्टन चर्चिलसँग न्यूफाउन्डल्यान्डको प्लासेन्टिया खाडीमा युद्धपोतहरूमा भेट गरेर एटलान्टिक चाट मा सहमति जनाए, जुन युद्धपछिको विश्वका लागि विश्वका अग्रणी लोकतान्त्रिक शक्तिहरूको “साझा सिद्धान्तहरू“ मा संयुक्त घोषणा थियो।

यसका मुख्य बुँदाहरूमाः “कुनै क्षेत्रीय वा अन्य विस्तार“; “जबरजस्तीबाट वञ्चित गरिएकाहरूलाई सम्प्रभु अधिकार र स्वशासन पुनस्र्थापना“; “डर र अभावबाट मुक्ति“; समुद्रको स्वतन्त्रता; “आर्थिक समृद्धिको लागि आवश्यक विश्वको व्यापार र कच्चा पदार्थमा समान सर्तहरूमा पहुँच।“

यो चार्टर र त्यसबाट बनेको गठबन्धन अमेरिकी राज्यकौशलको उच्च बिन्दु हो। शुक्रबार ओभल अफिसमा, विश्वले त्यसको विपरीत देख्यो। युक्रेनका संकटग्रस्त लोकतान्त्रिक नेता भोलोदिमिर जेलेन्स्की वाशिंगटनमा आफ्नो राष्ट्रको स्वतन्त्रता, सुरक्षा र सामान्य बुद्धि बाहेक राष्ट्रपति ट्रम्पले प्रस्ताव गरेको जनु पनि प्रस्तावमा हस्ताक्षर गर्न आएका थिए ।। त्यसको बदलामा, उनले ह्वाइट हाउसमा बस्ने सबैभन्दा झूटो, असभ्य र कृतघ्न मेजबानबाट शिष्टाचारको पाठ प्राप्त गरे।

यदि रुजवेल्टले चर्चिललाई एडोल्फ हिटलरसँग कुनै पनि सर्तमा शान्तिको लागि मुद्दा हाल्न र अमेरिकी सुरक्षा ग्यारेन्टीहरूको बदलामा बेलायतको कोइला भण्डार संयुक्त राज्यलाई हस्तान्तरण गर्न भनेका थिए भने, यो ट्रम्पले जेलेन्स्कीलाई गरेको कुराको नजिक हुन सक्थ्यो। जेलेन्स्कीले आफ्ना कार्डहरू कसरी खराब तरिकाले खेले—या त ट्रम्पले माग्ने चारैतिरको चापलुसी व्यवहार गर्न असफल भएर वा जेडी भ्यान्सको कपटी उत्तेजनाको सामना गर्न आफ्नो संयम कायम राख्न नसकेर—जेसुकै भनौं, यो अमेरिकी अपमानको दिन थियो।

अब हामी कहाँ जान्छौं?

यदि यो गडबडीमा कुनै सकारात्मक पक्ष छ भने, त्यो यो हो कि जेलेन्स्कीले युक्रेनी खनिजहरूमा भएको सम्झौतामा हस्ताक्षर गरेनन् जुन यो महिना अर्थमन्त्री स्कट बेसेन्टले उनलाई जबरजस्ती थोपरेका थिए, जो यसको संरक्षण–र्याकेट प्रशासनमा टम हेगन पात्र हुन । संयुक्त राज्यले युक्रेनलाई आफ्नो रक्षा गर्न सहयोग गरेकोमा कुनै प्रकारको पुरस्कारको हकदार छ—र युक्रेनले रुसको सैन्य शक्तिको धेरैजसो नष्ट गरेको कुरा सूचीको शीर्षमा हुनुपर्छ, त्यसपछि युक्रेनले कम लागतको ड्रोन युद्धको क्रान्तिकारी रूपहरूमा अग्रणी नवाचार प्रदर्शन गरेको छ, जुन पेन्टागनले अनुकरण गर्न उत्सुक हुनेछ।

तर यदि ट्रम्प प्रशासनले वित्तीय प्रतिफल खोज्छ भने, त्यसको लागि उत्तम ठाउँ भनेको हाम्रा युरोपेली साझेदारहरूसँग सहकार्यमा रुसको फ्रिज गरिएका सम्पत्तिहरू जफत गर्नु र तिनीहरूलाई एउटा खातामा राख्नु हो जसबाट युक्रेनले अमेरिकी निर्मित हतियारहरूको लागि भुक्तानी गर्न सक्छ। यदि संयुक्त राज्यले यो गर्दैन भने, युरोपेलीहरूले गर्नुपर्छः युक्रेनीहरूलाई डासो, साब, राइनमेटाल, बीएई सिस्टम्स र अन्य युरोपेली रक्षा ठेकेदारहरूबाट हतियारहरूमा निर्भर गराउनुहोस् र “अमेरिका पहिलो“–वालाहरूसँग यो कसरी जान्छ हेर्नुहोस्। आशा छ कि यो युरोपेलीहरूलाई आफ्ना रिक्त सैन्यहरूमा छिटो र ठूलो मात्रामा लगानी गर्न अर्को प्रेरणा बन्न सक्छ, न केवल नाटोलाई बलियो बनाउन तर यसको अन्त्यको विरुद्ध पनि हेज गर्न।

दोस्रो अवसर छः ट्रम्पले जेलेन्स्कीमाथि गरेको दुव्र्यवहारले मागा भीडलाई खुशी पार्न सक्छ, तर यसले धेरैजसो मतदाताहरूसँग राम्रोसँग खेल्न सक्ने सम्भावना देखिंदैन । जसमा लगभग ३० प्रतिशत रिपब्लिकनहरू समावेश छन् जसले अझै पनि युक्रेनको साथमा उभिनु हाम्रो हितमा छ भन्ने विश्वास गर्छन्। र यद्यपि धेरैजसो अमेरिकीहरूले युक्रेनमा युद्ध समाप्त भएको हेर्न चाहन्छन्, तिनीहरू निश्चित रूपमा युद्ध भ्लादिमिर पुटिनको सर्तमा समाप्त भएको हेर्न चाहँदैनन्।

ट्रम्प प्रशासनले पनि त्यस्तो गर्नुहुन्न। युक्रेनमा रुसी विजय, जसमा मस्कोले आफ्नो लाभहरू सुदृढ गर्न र अर्को आक्रमणअघि आफ्नो शक्ति पुनर्जनन गर्न अनुमति दिने युद्धविराम समावेश छ, अफगानिस्तानमा तालिबानको विजयको ठीक उस्तै प्रभाव पार्नेछः अमेरिकी शत्रुहरूलाई थप आक्रामक रूपमा व्यवहार गर्न प्रोत्साहन दिने। ध्यान दिऔं कि, ट्रम्पले हालैका हप्ताहरूमा युक्रेनमाथि दबाब बढाएको छ, ताइवानले टापु वरपर चिनियाँ सैन्य अभ्यासमा वृद्धि भएको रिपोर्ट ग¥यो, जबकि चिनियाँ युद्धपोतहरूले भियतनामको तटमा प्रत्यक्ष–फायर अभ्यास गरे र सिड्नीबाट १५० नटिकल माइलभित्र आएका थिए ।

यी बुँदाहरूमा सम्मानित रूढिवादीहरूले दबाब दिनुपर्छः के केन्टकीका सिनेटर मिच म्याककोनेल र नेब्रास्काका प्रतिनिधि डन बेकन—दुई रिपब्लिकनहरू जसले युक्रेनमा आफ्नो आत्मा बेचेका छैनन्—समान विचारधारा भएका रूढिवादीहरूको प्रतिनिधिमण्डललाई किभ लैजान सक्छन् ?

थप रूपमा, यो डेमोक्रेटहरूको लागि अवसर हुनुपर्छ। जो बाइडनले यो “स्वतन्त्र विश्वको भविष्यको लागि निर्णायक दशक“ हो भनेर ठीक भनेका थिए; तर उनी केवल कमजोर र सतर्क सन्देशवाहक भए ।

तर सैन्य र सुरक्षा पृष्ठभूमि भएका कठोर मनका डेमोक्रेटहरू पनि छन्—कोलोराडोका प्रतिनिधि जेसन क्रो, म्यासाचुसेट्सका प्रतिनिधि सेथ मउल्टन र मिशिगनकी सिनेटर एलिसा स्लटकिन मेरो दिमागमा आउँछन्—जसले डेमोक्रेटिक पार्टीमा ह्यारी ट्रुमन र जोन एफ. केनेडीको भावना पुनस्र्थापना गर्न सक्छन्। यो कठोरता र स्वतन्त्रताको सन्देश हो जुन उनीहरूले कम्तीमा केही ट्रम्पका मतदाताहरूलाई पनि बेच्न सक्छन्, जसले नोभेम्बरमा राम्रो अमेरिकाको लागि मतदान गरेका थिए, न कि ठूलो रुसको लागि।

तथापि, यो तथ्यबाट कोही उम्कने छैन कि शुक्रबार एक भयानक दिन थियो—युक्रेनका लागि, स्वतन्त्र विश्वका लागि, र एक समय एट्लान्टिक चार्टर का सिद्धान्तहरूको लागि उभिएको अमेरिकाको विरासतका लागि भयानक।

रुजवेल्ट र रेगन आफ्ना चिहानमा घुमिरहेको हुनुपर्छ, चर्चिल र थ्याचर पनि । ह्वाइट हाउसमा अपमान गर्ने गुण्डाहरूबाट अमेरिकाको सम्मान पुनः प्राप्त गर्न हामी बाँकीमा निर्भर छ।

फेब्रुअरी २८, २०२५
न्यूयोर्क टाइम्सबाट भावानुवाद, लेखक टाइम्सका स्तम्भकार हुन् ।