काठमाडौँ ६ जेठ । नयाँआर्थिक वर्ष २०८०–८१ को बजेटसम्बन्धी प्रतिनिधिसभाको अर्थ समितिले बैठकमा अर्थमन्त्री प्रकाशशरण महत सांसदहरुको स्वभाविक प्रश्नको जबाफ दिनुको साटो चिच्चाहट प्रदर्शन गरेका छन् । शनिबार बसेको बैठकमा अर्थमन्त्री प्रकाशशरण महत र राष्ट्रिय स्वतन्त्र पार्टीका सांसद विराजभक्त श्रेष्ठबीच लामै गलफत्ति पर्यो ।

रास्वपा सांसद श्रेष्ठले आगामी आर्थिक वर्षको बजेट कस्तो हुनु पर्दछ भन्ने बारेमा धारणा राखिरहेका बेला अर्थमन्त्री महतले प्रश्न मात्र गर्न भन्दै टक्टकिएका थिए । आफूभन्दा पहिले नै बोलेका सांसदका कुरा रास्वपा सांसद श्रेष्ठले दोहोर्‍याएका थिए । श्रेष्ठकोल अभिव्यक्ति शैलीपनि अस्वभाविक नै सुनिएको थियो ।

सांसद श्रेष्ठले ‘डाँडाको टुप्पोमा भ्युटावर भनेको कस्तो बेवकुफ!!’ भन्ने शब्द प्रयोग गरेपछि मन्त्री महतले पुराना कुराभन्दा पनि अर्थतन्त्र र बजेटको बारेमा जिज्ञासा राख्न आग्रह गरेका थिए । सोही विषयलाई लिएर सांसद श्रेष्ठले साना कुराहरूमा आत्मनिर्भर बन्नुपर्ने बताए ।

मन्त्री महतले आफूले यस्ता विषयहरू बुझिसकेको भनेपछि पुनः सांसद श्रेष्ठले निजी क्षेत्रले सरकारलाई विश्वास गर्न नसकेको कुरा उठाएका थिए । उनले वित्तीय संस्थालाई नियमन कसरी गर्ने रु तीन खम्बे अर्थनीतिको कुरा गरेपछि पुनः मन्त्री महतले आफूले यस बारेमा बुझिसकेको प्रतिक्रिया दिएका थिए ।

मन्त्री महतले आफूलाई समयको चाप रहेकाले छोटकरीमा आफ्ना सुझाव र जिज्ञासा राख्न आग्रह गरेका थिए । सांसद श्रेष्ठले भने मन्त्री महतलाई हतार नगर्न भनेका थिए । सांसद श्रेष्ठले लाखौं रुपैयाँ खाएर सहकारीका सञ्चालक भागिरहेको, खर्बौं रुपैयाँ वित्तीय प्रणालीमा नरहेको भन्दै ‘देशमा आर्थिक संकट नभए के लक्ष्मी भगवान आएर बस्छन् र ‘ भन्ने प्रश्न गरेका थिए । उनले फेरि मन्त्री महतलाई यो कुरा कहाँ ध्यानाकर्षण गराउने रु भन्दै प्रश्न गरेका थिए ।

संसदीय समितिमा मन्त्रीले हतार भयो भन्न नहुने श्रेष्ठको भनाइ थियो । मन्त्रीको हतार भए समितिको बैठक नै राख्न नहुने भनाइ श्रेष्ठको थियो । उनले मन्त्री महतलाई हतार भए बैठकबाट जानुस्‌सम्म भनेका थिए ।

सांसद श्रेष्ठले पुराना कुरा दोहोर्‍याएको भन्दै मन्त्री महतले जिज्ञासा मात्रै राख्न आग्रह गरेका थिए । आफूले बुझिसकेका कुरा सांसद श्रेष्ठले दोहोर्‍याइरहेको महतको भनाइ थियो । त्यसपछि सांसद श्रेष्ठले ‘बुझिसकेको भए अर्थतन्त्रमा किन संकट छ र ‘ भन्ने प्रश्न गरेका थिए ।

मन्त्री महत र सांसद श्रेष्ठबीचको भनाभन

सांसद श्रेष्ठ स् पूँजीगत खर्च भनेको पुँजीगत खर्च होइन, पुँजीगत लगानी हो । त्यसले त प्रतिफल दिनुपर्छ हामीलाई । त्यो प्रतिफल कहिले र कति आउँछ रु भन्ने हामीसँग आकलन हुँदैन । उदाहरणको लागि गौतम बुद्ध र पोखरा अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थल लिए पुग्छ । हाम्रा योजना मनगढन्ते हुन्छन् । एक पटक भ्युटावरको कल्चर आएको थियो । डाँडाको टुप्पोमा भ्युटावर भनेको कस्तो बेबकुफ कुरा हो । डाँडा आफैँ भ्युटावर हो नि त १ व्यापार घाटामा कतै न कतै अवसर लुकेको छ । १३ करोडको धनियाँ आयात गर्छौं, त्यसमा धनियाँमा आत्मनिर्भर बनौँ न ।

अर्थमन्त्री – भ्यु टावरको कुरा मैले संसद्‌देखि सुनेको सुन्यै छु, यो कुराको ग्रहण गरिसकेँ ।

सांसद श्रेष्ठ स् निजी क्षेत्रले सरकारलाई विश्वास नै गर्न सकेको छैन । वित्तीय संस्थालाई नियमन कसरी गर्ने रु हामीले तीन खम्बे अर्थनीतिको कुरा गरेका छौँ । सहकारी बेसलाइन अर्थतन्त्र हो यो ।

मन्त्री – बुझेँ बुझेँ ।

सांसद श्रेष्ठ स् मन्त्रीज्यु हतार नगर्नस् न १ जवाफ नै लामो दिइराख्नुभएको छ तपाईंले । प्रश्न सोध्दा तपाईंलाई ध्यानाकर्षण त गराउनुपर्छ नि । लाखौं रुपैयाँ खाएर सहकारी भागिरहेको छ, खर्बौं रुपैयाँ वित्तीय प्रणालीमा छैन । अनि देशमा आर्थिक संकट नभए के लक्ष्मी भगवान् आएर बस्छन् रु यो कुरा हामीले कहाँ ध्यानाकर्षण गराउने रु तपाईंलाई हतार भयो भनेर हुन्छ रु कि बैठक नै राख्नुभएन । सभापतिज्यू, यस्तो हो भने बैठक नै नराखिदिनुहोस् । उहाँलाई हतार छ, ठिक छ, जानुहोस् ।

मन्त्री – तपाईहरूले पटकपटक यी कुराहरु राख्नुभएको छ । जिज्ञासा मात्रै राख्नुस् न । मैले ग्रहण गरेको छु, व्याख्यात्मकभन्दा जिज्ञासामा जानुहोस्, यो कुरा बुझेको छु ।

सांसद श्रेष्ठ स् बुझेको भए संकट किन छ ? मैले आजको आजै संकट समाधान हुन्छ भनेँ र रु त्यसका लागि म इमानदार प्रयास गर्छु । आजको बैठकको औचित्य के ?

मन्त्री – सभापतिज्यूले बोलाएर म आएको हो नि !

सांसद श्रेष्ठ : तपाईं त समितिप्रति जवाफदेही हुनुहुन्छ नि । हाम्रो औपचारिक प्रणालीबाट खर्बौं रुपैयाँ बाहिर छ, त्यसलाई नियमन गर्नुहोस् । त्यसले पनि असर गरेको छ ।