टिम वाल्ज एक अप्रत्यासित रुपमा उदाएका उदारवादी हुन्, साथै उनी एक खुसी योद्धा र महान लोकतान्त्रिक सन्देशवाहक पनि हुन्।

उपराष्ट्रपति कमला ह्यारिसले अहिलेसम्मको अभियानको सबैभन्दा महत्त्वपूर्ण निर्णय गरेकी छन्। उनले मिनेसोटा गभर्नरलाई आफ्नो उपराष्ट्रपति चुनेकी छिन्। अब टिम वाल्ज उनको रनिंगमेट बन्नेछन्। वाल्ट छनोटको अर्थ ह्यारिसलाई उनको अभियानको शैली र सार दुवैलाई व्यापकरूपमा आकर्षक छ भनेर देशको मध्यभागलाई विश्वास दिलाउन भारी बोझ पर्नेछ।

वाल्ज एकजना पूर्व शिक्षक हुन्, जो टेलिभिजनमा माथिल्लो–मध्यपश्चिमका हरेक व्यक्तिको रूपमा देखा पर्छन्। उनी उनको दौड साथी मानिने छन् फाइनलिस्टमध्येमा  सबैभन्दा उदार पनि हुन्। ह्यारिसको मङ्गलबारको कदमले वाल्जलाई शिर्षस्थानमा ल्याएको छ। डेमोक्र्याटिक टिकटमा दोस्रो स्थान उनको पार्टीको चम्काइएको तटीय छवि फराकिलो बनाउने खेल हुनसक्छ–वा उनको पार्टीको वामपन्थलाई शान्त पार्ने प्रयास पनि हुनसक्छ। सम्भवतः,  दुवै उद्धेश्य थियो।

निश्चितरुपमा, वाल्जसँग मतदाताहरूको मन जित्ने इतिहास रहेको छ, जसले सामान्यतया डेमोक्र्याटहरूलाई समर्थन गर्दैनन्। नेब्रास्काका मूल निवासी, उनले आर्मी नेसनल गार्डमा २४ वर्ष सेवा गरेका छन्, र सन् १९९६ मा सार्वजनिक उच्च विद्यालयमा भूगोल पढाउन मन्काटो, मिनेसोटा गएका थिए । । उनी सन् २००५ मा मास्टर सार्जेन्टको रूपमा गार्डबाट अवकाश लिएका थिए। अर्को वर्ष, उनले लामो–शटका रुपमा कङ्ग्रेसनल उमेद्वारी जितेका थिए, रिपब्लिकन पदधारी भन्दा प्रबलरुपमा, जसले पहिले आफ्नो ग्रामीण जिल्लालाई २५ प्रतिशत अङ्कले बोकेका थिए। वाल्जले छ कार्यकाल सेवा गरे र एक मध्यम मतदान रेकर्ड जम्मा गरे, जब उनले २०१० मा अफोर्डेबल केयर ऐन जस्ता बिलहरूका लागि आफ्नो पार्टीसँग मतदान गरे। उनले सन् २०१८मा गभर्नर पदका लागि लड्ने निर्णय गरेका थिए ।

वाल्जको पहिलो गभर्नरको कार्यकाल २०२० को कोभिड १९ को दोहोरो आघात र मिनियापोलिसमा जर्ज फ्लोइडको हत्याबाट परिभाषित गरिएको थियो। उनको आक्रामक महामारी प्रतिक्रियाले साना व्यवसाय मालिकहरूलाई निराश बनायो, र फ्लोइडको मृत्युले दङ्गा निम्त्याएको तीन दिनसम्म नेसनल गार्ड तैनाथ गर्न असफल भएकोमा उनले आलोचना गरे। उनको प्रशासनले थप छिटो सेना तैनाथ गर्न आवश्यक जानकारी लुकाएकोमा सहरलाई दोष दियो। जब यो रिकभरीको कुरा आउँछ, हिंसात्मक अपराध मिनेसोटामा २०२१ को उग्रतापछि तीव्र रूपमा घटेको छ र राष्ट्रिय औसत भन्दा तल रहेको छ।

यहाँ राष्ट्रिय अभियान र व्यापक वित्तीय जागरूकताका लागि सावधानी अपनाउनु आवश्यक छ। आफ्नो दोस्रो कार्यकालमा, डेमोक्र्याटहरूले मिनेसोटा सिनेटलाई पल्टाएपछि, वाल्जले धर्मान्तरितको उत्साहका साथ शासन गरे। उसले केही महत्त्वपूर्ण उपलब्धिहरूको गर्ब गर्न सक्छन्। तर राष्ट्र कठिन आर्थिक स्थितिमा छ। वाल्जले राज्यको बजेट ४० प्रतिशतले बढाएर १७.५ बिलियन डलर राज्य अधिशेषको अधिकांश हिस्सा खर्च गरे। उनले नयाँ बाल कर क्रेडिट, के–१२ का विद्यार्थीहरूका लागि निःशुल्क स्कूल ब्रेकफास्ट, लन्च र किफायती आवास तथा पूर्वाधारमा अरबौं खर्चको प्रस्तावमा हस्ताक्षर गरेका थिए । उनले सन् २०४० सम्ममा उपयोगिताहरूलाई कार्बन–मुक्त बनाउन आदेश दिने कानूनमा हस्ताक्षर गरे। सामाजिक मुद्दाहरूमा, उनले गर्भपतन अधिकार संहिताबद्ध गर्ने विलहरूमा हस्ताक्षर गरे, अपराधीहरूका लागि मतदान अधिकार पुनर्स्थापित गरे, मनोरञ्जनात्मक मारिजुआनालाई वैधानिक बनाए र कागजातविहीन आप्रवासीहरूलाई ड्राइभर इजाजतपत्र प्राप्त गर्न अनुमति प्रदान गर्ने व्यवस्था गरेका थिए ।

वाल्जले आफ्नो कङ्ग्रेसनल दौडहरूमा नेसनल राइफल एसोसिएसनको समर्थनलाई जोड दिएका थिए । तर उनले राज्यव्यापी दौड्ने क्रममा बन्दुक नियन्त्रणलाई अँगाले। गतहप्ता, वाल्जले अयोग्य खरीददारहरूको तर्फबाट हतियारहरूको परल खरिदका लागि दण्ड बढाउने नयाँ राज्य कानूनको उत्सव मनाएका थिए । गत वर्ष, उनले पृष्ठभूमि जाँचहरू विस्तार गरे र रातो–झण्डा कानूनमा हस्ताक्षर गरे, जसले कानून प्रवर्तनलाई आफू वा अरूलाई खतरा पुर्याउने मानिसहरूबाट हतियारहरू हटाउन सजिलो बनाउँछ। यी सबैका लागि, उनले आफ्नो तीतर–सिकार गर्ने पराक्रममा गर्व गर्छन्। उनी युक्रेनका लागि अमेरिकी समर्थनको एक मुखर प्रवर्धक पनि हुन् । उनले र मिनेसोटामा युक्रेनी शरणार्थीहरूलाई स्वागत गरेका थिए ।

वाल्ज एक अप्रत्यासित उदारवादी बनेका छन् र पक्षपातपूर्ण लडाइँको आनन्द लिन्छन्। त्यसैले उनले डेमोक्र्याटिक गभर्नर एसोसिएसनको नेतृत्व गर्ने अबसर पाए । तर उनी गभर्नर र सदनमा काम गरेका रिपब्लिकन सांसदहरूसँग मैत्रीपूर्ण सम्बन्ध राख्छन्, र व्यक्तिगत रूपमा उनीहरुलाई मन पराउँछन्। उनीसँग प्रामाणिक डेमोक्र्याट अपील छः क्रिस फार्लीको तुलनाले चोट पुर्याउँदैन।

ह्यारिसले शर्त लगाउन सक्छिन् – वाल्जले पुरानो स्कूल, लन्च–पेल डेमोक्र्याटहरूलाई आश्वासन दिनेछन् जसले राष्ट्रपति बाइडेनलाई चार वर्ष पहिले पार्टीको मनोनयन जित्न मद्दत गरेका थिए, साथी मिनेसोटाका हुबर्ट हम्फ्री र वाल्टर मोन्डेलका दिनहरूमा फर्केर–जसले डेमोक्र्याटिक टिकट जित्ने नम्वर टु स्लर्ट ओगटेका थिएः क्रमश सन् १९६४ र १९७६ मा । (दुवैले पछि राष्ट्रपतिको उम्मेद्वारीका रूपमा हारेका थिए)। उनले अर्का फाइनलिस्ट, जोश शापिरोलाई छान्नाले उनको गठबन्धनका तत्वहरूले विरोध गर्ने डर पनि हुन सक्थ्यो, जसलाई तुलनात्मक रूपमा मध्यम पेन्सिलभेनियाका गभर्नरलाई इजरायलमा उनको स्थितिको कारण वा स्कूल भाउचरहरूको लागि विगतको समर्थनको कारण पनि विरोध रहने गरेको छ ।
निश्चित रूपमा, ह्यारिसको वाल्ज चयनले गर्दा उनले ह्वाइट हाउसमा पार्टीको वामपन्थको दबाबलाई प्रतिरोध गर्ने कुरा प्रमाणित गरेनन्, जुन सन्देश उनले फरक छनोटको साथ पठाउन सक्थिन्। रणनीतिकरूपमा, छनौटले उनका विरोधीहरूलाई स्पष्ट रूपमा परिभाषित लक्ष्य पनि दिन्छः एक टिकट जो बाहिरको स्पर्श उदारवादतिर झुक्छ। यस कारणले गर्दा, ह्यारिसले राष्ट्रिय चुनाव जित्न आवश्यक व्यापक गठबन्धन निर्माणमा लगानी गर्न आवश्यक छ। टिकटमा वाल्जको साथमा, उनले आफ्नो बायाँतिर प्रशिक्षित सतर्क आँखा राख्नु भन्दा केन्द्रमा पुग्न स्वतन्त्र महसुस गर्नुपर्छ।

– वाशिंगटनपोष्ट, सम्पादकीय बोर्ड, अगस्ट ६,२०२४