राष्ट्रपति ट्रम्पले आफ्नो नयाँ राष्ट्रपति कार्यकाल सुरु गर्दा केहि असाधारण संयमता देखाए। केही महिना पहिले उनले पहिलो दिनैदेखि ट्यारिफहरू घोषणा गर्ने धम्की दिएका थिए। तर उनले नरम शुरूवात गर्ने विकल्प लिए। उनले एक राष्ट्रपति पत्र जारी गर्ने तयारी गरे, जसमा “अमेरिका पहिलो” व्यापार नीति र चीन, क्यानडा र मक्सिकोसँगको वाणिज्यिक सम्बन्धहरूको समीक्षा गर्न आह्वान गर्ने भनिएको थियो। उनको यो संयमित शुरुआतले विश्वभरका सरकारी कार्यालयहरू र कारोबारको तहमा राहत ल्यायो। विदेशी मुद्राहरू र शेयरहरू उकासिए ।

त्यसो त कति समयसम्म ट्रम्पको यो संयम टिक्दछ ? उनले उद्घाटन भाषणमा आफ्नो ट्यारिफ बढाउने प्रतिबद्धतालाई कार्यान्वयन गर्ने प्रतिज्ञा गरे। “आफ्ना नागरिकहरूलाई अन्य देशहरूलाई समृद्ध बनाउन कर नलगाएर, विदेशी देशहरूलाई कर लगाएर हाम्रा नागरिकहरूलाई समृद्ध बनाउनेछौं,” उनले भने—यी शब्दहरू उनका समर्थकहरूले मन पराउने हुन सक्छन्, तर ट्यारिफहरूले कसरी काम गर्छन् भन्ने वास्तविकता जटिल छ, जसमा यति धेरै ट्यारिफहरू अमेरिकी नागरिकहरूलाई करको रुपमा काम गर्छ। उनले भने कि सरकारले एक “बाह्य राजस्व सेवा” स्थापना गर्नेछ, जसले अमेरिकामा आउने “विपन्न रकम” जम्मा गर्नेछ।
ट्रम्पको प्रारम्भिक सावधानीले उनको अर्थतन्त्रको भावना मापन गर्नको लागि शेयर बजारलाई व्यारोमिटरको रूपमा प्रयोग गर्ने प्रचलनलाई संकेत गर्छ, र उनले आफ्नो राष्ट्रपति कार्यकालको सुरुमा लगानीकर्ताहरूलाई धम्क्याउने शैलीबाट बच्न चाहेका हुन सक्छन्। जनवरी २० तारिखको मार्टिन लुथर किङ दिवसमा अमेरिकी बजारहरू बन्द भए पनि, प्रारम्भिक रिपोर्टहरूमा नयाँ ट्यारिफहरूको अनुपस्थितिको कारण फ्यूचर्समा वृद्धि देखियो, जसले २१ तारिखमा मजबुत सुरुवातको संकेत गर्यो।

यो ढिलाइले ट्रम्पको आन्तरिक चक्रमा ट्यारिफहरूको नीति कसरि अघि बढाउने भन्ने विषयमा लगातार विवादको संकेत दिन्छ। पारम्परिक कन्जरभेटिवहरू जस्तै स्कट बेसेन्टले (जसलाई ट्रेजरी सेक्रेटरी बन्न मनोनीत गरिएको छ) भने ट्यारिफहरूलाई सीमित गर्ने चाहन्छन्, मुख्यतः हट उद्योगहरूलाई लक्षित गर्दै अमेरिका घरमा नै बनाउन चाहन्छ जस्तै ब्याट्री र स्टील । उनका गोप्य सल्लाहकारहरूको समूहमा युद्धप्रिय आवाजहरू—विशेष गरी स्टेफन मिलर, जो कि राष्ट्रिय सुरक्षा सहायक प्रमुख हुन्—ट्रम्पले अभियानमा गरेका सार्वभौमिक ट्यारिफहरूलाई समर्थन गरिरहेका छन्। आफ्नो राष्ट्रपति आदेशमार्फत “अमेरिका पहिलो” व्यापार नीति आह्वान गरे पनि उनले त्यसको वास्तविक सामग्रीलाई स्पष्ट गरेनन्, ट्रम्पले विभिन्न समूहहरूलाई काम गर्नका लागि स्थान दिएका छन्।
ट्यारिफहरूमा केही महिना तर्साउने कुरा चुनावी उद्देश्यका लागि पनि उपयोग गर्न सकिन्छ। कांग्रेसको दुष्कर बजेटीय नियमहरूको अनुसार, पुनःसमीक्षा प्रक्रियाबाट संकीर्ण बहुमतका साथ पारित भएका विधेयकहरूले स्थायी रूपमा संघीय घाटालाई बढाउन सक्दैन। व्यवहारत रिपब्लिकनहरूलाई २०१७ मा गरिएको ट्रम्पको कर कटौतीको लागत विस्तार गर्नका लागि “भुक्तानी स्रोतहरू” खोज्नुपर्नेछ, जसका धेरैहरू नियमहरु यस वर्षको अन्त्यमा समाप्त हुनेछन्। अहिले व्यापारमा चुप लागेर, ट्रम्पले रिपब्लिकनहरूलाई कर प्याकेजको लागि ठूलो, यद्यपी विवादित, राजस्व स्रोतको रूपमा ट्यारिफहरू छोडेका छन्। यदि उनीहरूले आफ्नो विधेयकमा ट्यारिफ समावेश गर्न अस्वीकार गर्छन् भने, ट्रम्पसँग अझै आर्थिक आपतकाल घोषणा जस्ता वैधानिक विकल्पहरू रहनेछन् जसले उनलाई एकल रूपमा ट्यारिफहरू लागू गर्न अनुमति दिन्छ।
अन्तिम पंक्तिमा, ट्यारिफहरूको ढिलाइले ट्रम्पको व्यापारकर्ताका रुपमा रहेको इन्स्टिंक्टसँग मिल्छ। उनले अधिकांश प्रमाणको विपरीत ट्यारिफहरू अमेरिकाको अर्थतन्त्रका लागि राम्रो मान्छन्। तर उनले ट्यारिफहरूको धम्कीले अन्य देशहरूसँग अमेरिकालाई प्रभाव दिन्छ भन्ने प्रमाणित हुन्छ। विशेष गरी, ट्रम्पले चीनसँग फेरि जोडिन चाहेको संकेत दिएका छन्, जनवरी १८ मा वाल स्ट्रीट जर्नलले रिपोर्ट गरेको थियो – उनले आफ्नो पहिलो १०० दिनमा चीनका नेता सी जिनपिङसँग भेट्न बीजिंग जान चाहन्छन्। त्यो भेटभन्दा पहिले नयाँ व्यापार युद्ध सुरु गर्नुभन्दा, ट्रम्पसँग नयाँ ट्यारिफहरूको संभावना हुनेछ, जसले उनलाई वार्ता टेबलमा बलियो स्थिति दिन सक्छ।

यी सबै व्याख्याहरूको एक तन्तु भनेको ट्यारिफहरू लगभग निश्चित रूपमा आउनेछन्। प्रारम्भिक बजार उकासिएपछि, ट्रम्पले आत्मविश्वास महसुस गर्न सक्छन्। समयसँगै, उनका सल्लाहकारहरूले एक रणनीति तय गर्नेछन्। र चीनसँगको वार्ता, क्यानडा र मेक्सिकोसँगको पनि, ट्रम्पको सबै इच्छा पुरा गर्ने छैन। “यदि कसैले ट्यारिफहरूको अन्त्य भएको सोच्दछन् भने, म यो तरिकाले हेर्दिन,“ भन्छिन् सेराह बियान्ची, एक पूर्व अमेरिकी उप व्यापार प्रतिनिधि । यद्यपी ट्रम्पले पहिलो दिनमा आश्चर्यजनक संयमत देखाए, आत्म–घोषित “ट्यारिफ म्यान” निश्चित रूपमा फेरि उदाउँछन् ।
द इकोनोमिष्टबाट