आजभन्दा ठीक १७ वर्ष अघि एक भव्य समारोह र उत्कट आशाबीच शुरु भएको ‘क्याचलाइन‘ थियो ‘गाउँ शहर बिउँझाउने हाम्रो अभियान जारी छ ।‘ अर्थात् एबीसी टेलिभिजनले आजबाट १६ वर्ष पूरा गरेर १७ औं वर्ष प्रवेश गरेको छ । तर १७ वर्ष अघिको घोषणा गाउँ शहर र दुनियालाई जिम्मेवारीपूर्वक सुसूचित गर्ने जिम्मेवारी झन बढी गम्भीर र जटिलरुपमा खडा भएको छ । हाम्रो सत्य, तथ्य र सन्तुलित समाचार र विचारको अभियान आज पनि उही जोश जाँगरका रुपमा जारी छ । यद्यपि यस बीचमा विचित्रका जटिलता, राज्यले टेलिभिजनको प्रसारण नै बन्द गर्ने हदसम्मको दुस्साहस र आक्रमणलाई हामीले सहजै छिचोलेर यहाँसम्म आइपुगेका छौं । अर्थात एबीसी उमेरका हिसाबाले टिनएज क्रस गर्ने विन्दुमा आइपुगेको छ । यो अरु बढी जिम्मेवार, गहन र विचारशील बनिरहेको छ । हामी सत्य सूचना र घटनालाई जस्ताकोतस्तै देखाउने हरदम प्रयत्न गर्छौै । वैचारिक मञ्चका रुपमा सम्पूर्णरुपले आजको व्यवस्था र प्रणालीसँग असहमतहरुलाई समेत उदारतापूर्वक स्वगत गर्दछौं । यो नै अभिव्यक्ति स्वतन्त्रताको आधारभूत तत्व हो भन्ने हाम्रो मान्यता छ ।

दुनियाभभर मूल प्रवाहको मिडियाले चर्को संकट र अनेकन जटिलता तथा शासकीय घेरावन्दीको सामना गर्नु परेको प्रभाव नेपालमा पनि परेको छ । (अ)सामाजिक सञ्जालको दूषित र कुसूचनाको प्रसारले दुनियालाई नै लघु–स्मरणवादी र अपोलिटिकल बनाउँदै लैजानु नै सवैभन्दा ठूलो चुनौति बनिरहेको छ । यो स्थितिले सही ट्रयाक अर्थात, आफूलाई मन नपर्ने विचारलाई पनि सहजै सुन्न सक्ने बनाउनु नै उदार लोकतन्त्रमा मिडियाको कर्तव्य हो । यो नै अर्को शव्दमा उदारवादी लोकतन्त्रको आधारभूत दर्शन हो ।

प्रेस स्वतन्त्रता केवल रिपोर्टिङको स्वतन्त्रता मात्र होइन, समाजमा रहेका सवैखाले विचार, प्रणाली, मत र पन्थलाई पनि मञ्च प्रदान गर्नु हो । यो कुनै पक्षधरता वा अराजकता होइन । तर वैयक्तिक अधिकार, बालबालिको मष्तिष्कलाई घात गर्ने, प्रौढ नागरिकलाई तर्साउने खालका साम्रगीको उत्पादन र प्रसारलाई निरुत्साहित गर्नु पनि मिडियाको धर्म हो । यतिबेलाको सवैभन्दा ठूलो चुनौति अति–असहमत पक्षको अवाजलाई स्थान दिने र कुसूचनाको बाढीलाई छिचोल्ने नै हो ।
एबीसी सदाझैं नेपाली समाजका पिंधतहमा रहेका जनतालाई सशक्तिकरण गर्ने, बढीभन्दा बढी त्यस्ता सीमान्तकृत वर्ग, समुदाय, जाति, लिंग तथा भाषाभाषीलाई केन्द्रीय मञ्चमा ल्याउने कुराको घोषितरुपले पैरवी गर्दछ । यसको अर्थ अरु कसैलाई निषेध गर्ने एबीसीले कल्पना पनि गर्न सक्दैन । सम्भ्रान्त वर्गदेखि सीमान्तीकृत जनसमूहको आवाजलाई यथोचित स्थान दिनु नै हाम्रो विविधताको यथार्थता हो ।

पछिल्लो समय शासक र शासकीय मानसिकतामा देखिएको हदैसम्मको जिम्मेवारीविहन निरंकुशता र भ्रष्टाचारलाई सिद्धान्त बनाएको दुर्भाग्यपूर्ण दैनिक अवस्थासँग जुध्नु हाम्रो प्रमुख ध्येय रहेको छ । एबीसीले दृढतापूर्वक (अ)सामाजिक सञ्जालको कुलतबाट राजनीतिक नेतृत्वलाई निकाल्ने, समाजलाई सचेत पार्ने र विभिन्न घोषित पन्थका सञ्जालहरु अब केवल अभिव्यक्ति स्वतन्त्रताका मञ्च नरहेको कुरालाई स्पष्ट गरिरहेको छ । हालैमात्र अमेरिका, फ्रान्स, बेलायत र ब्राजिलजस्ता देशहरुमा भएका केही प्रतिनिधि घटनाले धनी प्रजातन्त्रहरुकै हुर्मत लिइरहेको अवस्थाले हाम्रो जस्ता देशहरुले सबक सिक्नु आवश्यक छ ।
यतिबेला पत्रकारितको लडाईं केवल शासकीय निरंकुशता, स्वतन्त्रताविरोधी व्यवस्था, विभिन्न पन्थ र वादबाट आउने धम्कीसँगमात्र जुधेर नपुग्ने भएको छ । आम मानिसले मिडिया मानेका असामाजिक सञ्जालको लतबाट व्युँझाउने जिम्मेवारी पनि पत्रकारितको चुनौतिको रुपमा खडा भएको छ । यो आफैंमा सवैभन्दा जटिल चुनौति हो । प्रविधिमा भएको विकाससँगै हाम्रो पत्रकारितालाई मैत्रीपूर्ण उपयोगी साधन बनाएर र बनेर मात्र यस्ता चुनौति र आउनसक्ने चुनौतिको सामना गर्न सकिन्छ भन्नेमा हामी दृढ छौं ।
शुरुवातदेखि आजसम्म हामीलाई जसरी माया, आलोचना, विरोध र सहयोग गरेर विभिन्न पक्षहरुले सहयोग गर्दै आउनु भएको छ, ती सबैप्रति हामी नतमस्तक भएर अभिवादन गर्न चाहन्छौं । हामीलाई हामी आफैले घोषणा गरेको मार्गमा अघि बढ्न घच्घच्याइरहने देश विदेशमा रहेका सम्पूर्ण नेपाली दर्शक, विज्ञापनदाता, अतिथि, योगदानकर्ता, टिप्पणीकार, सवै राजनीतिक दल र तिनको नेतृत्व सवैप्रति हामी ऋणी छौं ।
आगामी दिनमा हामी अरु बढी सशक्त र चुस्त–दुरुस्त भएर तपाईंहरुको बीचमा रहिरहने नै छौं । १७ वर्ष प्रवेशको अवसरमा हार्दिक शुभकामना ।